Z Australii, przez nowojorskie przedmieścia, aż po Los Angeles – w Acid for the Children Flea zabiera czytelników w osobistą i pełną anegdot podróż po miejscach swojej młodości. Opowiada o doświadczeniach, które ukształtowały go jako artystę i jako człowieka, i zaprasza nas do Miasta Aniołów lat 70. i 80., gdzie brud współegzystuje z przepychem, a zabawa jest chaotyczna i niebezpieczna.

Młody Flea chce odseparować się od toksycznej rodziny. Znajduje akceptację w społeczności artystów i ćpunów, którzy podobnie jak on wybrali życie na krawędzi. Imprezuje i kradnie, ale to w muzyce odnajduje prawdziwe ujście dla emocji. Wraz z przyjaciółmi, bratnimi duszami i towarzyszami szalonych eskapad, wpada na pomysł założenia zespołu. Tak rodzi się Red Hot Chili Peppers.

Acid for the Children to świeży i nietuzinkowy debiut, proza równie zabawna i nieprzewidywalna co jej autor. To napisana przez jednego z najbardziej cenionych muzyków naszych czasów, przepełniona osobistymi wspomnieniami opowieść o dojrzewaniu, a także bezwstydnie szczery list miłosny, którego adresatką jest muzyka.

16 października, czyli w dniu urodzin Flea, ruszyła przedsprzedaż książki. Można ją zamówić klikając w ten link: http://flea.wsqn.pl/ 

O autorze i bohaterze:

Naprawdę nazywa się Michael Peter Balzary. Urodził się w Melbourne w 1962 roku, ale większość życia spędził w Stanach Zjednoczonych, głównie w Los Angeles. Od dziecka grał na trąbce, ale światu dał się poznać jako świetny gitarzysta basowy. W 2009 roku opiniotwórczy magazyn „Rolling Stone” uznał go drugim basistą wszechczasów.   

Jest współzałożycielem i kompozytorem Red Hot Chili Peppers, jednego z najważniejszych zespołów rockowych w historii, który sprzedał ponad 80 milionów płyt i siedmiokrotnie zdobywał nagrodę Grammy. W 2012 roku grupa została wprowadzona do prestiżowego Rock and Roll Hall of Fame.

Flea udziela się też w innych projektach muzycznych, a jego grę można było usłyszeć w Fear, Jane’s Addiction, Atom for Peace, Mars Volta czy u Johnny’ego Casha i Toma Waitsa. Jest też charakterystycznym aktorem drugoplanowym. Występował w prawie dwudziestu filmach, m.in. w „Powrocie do przyszłości” czy „Big Lebowski”.

Tomasz Organek, muzyk:
Niezwykle sugestywna i barwna opowieść o dojrzewaniu w słońcu Hollywood, koreańskim karate, narkotykach, jazzie i przyjaźni z Anthonym Kiedisem. Flea w swoich wspomnieniach z dzieciństwa ujawnia niekwestionowany talent literacki rysując obraz Kalifornii końcówki lat siedemdziesiątych. Szczere, zabawne i porywające. 

Olaf Deriglasoff, muzyk, autor tekstów, kompozytor, producent:
Muzyczny straceniec, dzikie dziecko basu Flea zabiera nas w psychodeliczną podróż do źródeł swego istnienia. Autobiograficzna opowieść o ciężkim dzieciństwie i jeszcze cięższej młodości. Lecz nie lękajcie się, jest nadzieja! Flea to mistrz survivalu, uduchowiona istota w ciągłej pogoni za transcendentalnym pięknem i sztuką absolutną. Ta książka jest jak przejażdżka rollercoaster'em i tylko trzymając się mocno mamy szansę dowiedzieć się dokąd to wszystko zmierza.

Marcin Bąkiewicz, Dyrektor muzyczny Antyradia: 
Nie jest to typowa, rockowa autobiografia, bowiem Flea zabierze Cię do czasów, gdy… nie był jeszcze TYM słynnym basistą. Ba, nie był jeszcze Flea, ale Michaelem Balzarym. Autor wprowadzi Cię w kolejne etapy swojego zakręconego dzieciństwa i młodości, zasypie nazwiskami kolejnych muzycznych 

idoli i ostrzeże przed narkotykami. A przy okazji poprowadzi fascynującą ścieżką, wiodącą przez największe zakamarki Los Angeles. Świetna książka, nie tylko dla fanów Red Hot Chili Peppers!

Bartek Koziczyński, Teraz Rock, autor biografii Red Hot Chili Peppers:
Na scenie sprawia wrażenie szaleńca: okłada kciukiem bas, targają nim dzikie ruchy, czasem biega w negliżu... Gdy go poznałem, przy okazji wywiadu, okazał się subtelnym, uduchowionym intelektualistą. Tę dwoistość oddaje jego autobiografia. Napisana z literackim zacięciem, bo Flea jest również zakochanym w książkach erudytą.

Radek Łukasiewicz, kompozytor, autor tekstów, producent (Bisz/Radex, Pustki):
Mam ogromny szacunek do Flea, nie tylko za kompozycje dla RHCP, ale za jego wkład w rozwój muzyki rockowej w ogóle. To że jest świetnym basistą, to oczywiste. On zrobił coś więcej: znalazł w aranżacjach piosenek miejsce dla melodii granych na basie. Wychodząc z tradycji funku i łącząc ją z surowością punk rocka nadał gitarze basowej rangę instrumentu solowego, ale bez krzty blichtru i zbędnych popisów. Nie raz złapałem się na tym, że słuchając nowego utworu RHCP śledzę partię graną przez Flea. Basista kompletny.  

Darek „Maleo” Malejonek, muzyk:
Nie trzeba chyba nikomu polecać książki o kultowym basiście RHCP, prawdziwie kolorowym ptaku rockowego świata. Warto poznać jego pokręconą niełatwa drogę na szczyt i jak sobie na nim radzi? Człowiek rockowa instytucja!