Marek Rogulski oraz Piotr Wyrzykowski, prowadzili razem działania w okresie 1990–1992, głównie w Gdańsku. Wielogodzinne, transowe akcje ZMW odbywały się m.in. pośród ruin Wyspy Spichrzów. Według Marka Rogulskiego, inicjatora powstania grupy, nazwa Ziemia Mindel Würm miała nadać archaiczny kontekst działaniom, gdyż Mindel i Würm to określenia epok w dziejach rozwoju prehistorycznej ludzkości. Działalność rozpoczęła się, gdy obaj artyści nagrali w 1990 r. i we współpracy z Sergiuszem Blajchert utrwalili materiał muzyczny pt: „Ziemia Mindel Würm”. [...]

Zespół operował głównie w sferze muzyki niskotonowej, co służyło budowaniu mrocznych, nasyconych energetycznie pejzaży dźwiękowych. Stylistyka utworów nawiązywała do dokonań grupy Bauhaus, Head of David, industrialnego punka.

Jeden z utworów ukazał się w roku 1990 w formie klipu filmowego, którego realizatorem był Yach Paszkiewicz. Zdjęcia do niego nakręcono podczas akcji w Lasach Oliwskich. [...]

Tytuły działań ZMW odnosiły się do pierwotnych poziomów energetycznych obecnych w psychice człowieka. Konsekwencją prezentowanej przez Rogulskiego idei ukrytych mocy nieświadomości, było budowanie kontekstu poprzez odwołanie się do magii pierwotnych kultur i szamańskich rytuałów.

Równolegle następowało zderzenie ujawnionych kodów z rzeczywistością wielkomiejską z początku lat dziewięćdziesiątych. W legendarnej galerii C14~~~ działającej przy Stowarzyszeniu Klub Inicjatyw Społecznych obaj artyści realizowali działania samodzielnie i miały one wówczas charakter performances, a więc odbywały się bez owej właściwej akcjom skali i monumentalizacji. W performance pt: „Pulsar”, Marek Rogulski zrealizował działanie oparte na sprzężeniu zwrotnym pomiędzy własnym organizmem a aparaturą nagłośnieniową. Przetwornik dźwięku umocowany w krtani autora, przekazywał elektroniczne sygnały do aparatury wzmacniającej wydobywając ukrytą normalnie warstwę dźwięków na powierzchnię zdarzenia. Autor realizował wówczas non–stop zabieg samobiczowania, w trakcie, którego odpadająca pod razami bicza farba, którą było pokryte jego ciało odsłaniała powstający w taki sposób nowy rysunek – krwawych śladów na nagim, „oczyszczonym” już ciele.

Piotr Wyrzykowski w trakcie pokazu, realizowanego podczas II Yach Film Festival wykorzystał układ antenowy i odbiornik TV. Artysta, wmieszany w tłum zebrany w galerii stał się jakby żywą anteną wzmacniającą lub zakłócającą akustyczne sygnały przestrzeni telekomunikacyjnej. To przeskalowanie umożliwiało nową interpretację akustycznej i znaczeniowej warstwy zdarzenia. Grupa ZMW działała do początku 1992 r.

opracowanie: fundacja TNS na podstawie tekstu Tadeusza Łukowskiego, który był opublikowany w albumie TNS w roku 2000.