Tegoroczna edycja imprezy potrwa od 5 do 8 lipca. Dokładna lokalizacja imprezy nie jest jeszcze znana, ale wiadomo, że na pewno nie będzie to warszawskie Soho Factory, w którym festiwal odbywał się przez kilka ostatnich lat. 

Swój udział w imprezie potwierdzili dotąd: 

GOGO PENGUIN (8 lipca)

Muzyka GoGo Penguin to elektro-akustyczny melanż rocka , jazzu, klasyki, minimalizmu i elekroniki. To unikalny kolaż hipnotycznego trip hopu w wersji Massive Attack, klasycznego ambientu Briana Eno, a wszystko to okorowane niemal klasycznym jazzem i podbite rytmiczną elektroniką uprawianą przez Aphex Twins. Te wszystkie składniki tworzą niepowtarzalną muzykę dla serc, głowy i stóp.

To wersja jazzu, która może być obiektem adoracji fanów klubowych brzmień, choć wydaje się być kompletnie wyzuta z improwizacji. Skądinąd ich utwory świetnie sprawdzają jako podkłady do filmu czy baletu. Niedawno zespół objechał świat ze swoją wersją ścieżki dźwiękowej do legendarnego filmu Godfrey’a Reggio Koyaanisqatsi. 

Jako trio w swojej stylistyce czerpią z dokonań takich legendarnych zespołów jak E.S.T , Medeski, Martin & Wood , chociaż chyba najbliżej jest im do amerykańskiego tria The Bad Plus. I chociaż ich muzyka nie jest jakimś szczególnie skomplikowanym harmonicznie tworem, to jednak na koncertach, szczególnie młodą publiczność, są w stanie doprowadzić do szczerego entuzjazmu.

Niepowtarzalne i przebojowe trio z Manchesteru założone w tym mieście w 2012 tworzą pianista Chris Illingworth, basista Nick Black i perkusista Rob Turner.

Ich album z roku 2014 „ v2.0” otrzymał prestiżową nagrodę Mercury Prize. W roku 2015 zespół podpisał kontrakt z legendarną wytwórnią Blue Note i w roku 2016 wydał dla niej album „Man Made Object.”

W tym roku zespół na koncertach promuje swoją najnowszą, czwartą w dorobku, płytę , „A Humdrum Star”, której tytuł został zaczerpnięty z wypowiedzi amerykańskiego astrofizyka Carla Sagana. Perkusista Rob Turner cytuje słowa, które padły w 1980 roku podczas telewizyjnego programu Cosmos: „Kim jesteśmy? Żyjemy na mało istotnej planecie, obracającej się wokół pospolitej gwiazdy ( a humdrum star ), gdzieś w zapomnianym kącie kosmosu, w którym galaktyk jest dużo więcej niż ludzi na ziemi.” Cytat ten jest wręcz kluczem do ich ostatniego, monumentalnego dzieła.

Jack DeJohnette, Larry Grenadier, John Medeski & John Scofield czyli projekt Hudson (8 lipca)

Podczas tegorocznej edycji festiwalu usłyszymy nowy projekt czterech gigantów jazzu. Ich pierwsza płyta zatytułowana tak jak nazwa zespołu to kompilacja 11 utworów, w tym kompozycji Jacka DeJohnette’a, Johna Scofielda,oraz covery Boba Dylana, Jimmy’ego Hendrixa , Rabbiego Robertsona i Joni Mitchell.

Płyta powstała z okazji 75 urodzin Jacka DeJohnette’a i jest inspirowana Hudson Valley czyli doliną w stanie New York, w okolicach, której mieszkają wszyscy czterej artyści. Koniecznie zobaczcie poniższy filmik, na którym muzycy mówią o projekcie, dolinie Hudson i ich twórczości.

Soweto Kinch Trio (6 lipca)

Soweto Kinch to saksofonista altowy, kompozytor, producent, raper. Jest jednym z najbardziej ekscytujących i wszechstronny młodych muzyków, zarówno brytyjskiej sceny jazzowej jak i hip hopu.

Soweto swoją muzyką wpisuje się w nurt współczesnego jazzu łączącego w brzmieniu tradycję i nowoczesność z ekspresją i melodyjnością. 

Urodzony w Londynie Kinch zaczął uczyć się gry na saksofonie w wieku 9 lat, ale wcześniej chodził do klasy klarnetu w szkole muzycznej. Cztery lata później spotkał się z Wontonem Marsalisem i wtedy odkrył jazz. Odkrył i pokochał. 

Zgromadził imponującą listę wyróżnień i nagród po obu stronach Atlantyku - w tym nominację do Mercury Music Prize.

Brad Mehldau Trio (7 lipca)

Django Bates Belovèd (5 lipca)

Tak o trio DBB pisało Jazzarium.pl: "W jego składzie znaleźli się szwedzki basista Petter Eldh oraz duński perkusista Peter Bruun. Wszyscy trzej muzycy to wielcy indywidualiści, konsekwentnie kwestionujący reguły konwencji jazzowego tria fortepianowego. Grupa powstała dekadę temu, kiedy Bates wykładał w kopenhaskim Rhythmic Music Conservatory. Ich współpraca początkowo skupiła się na rekonstrukcjach utworów spopularyzowanych przez Charliego Parkera – artysty, który od lat stanowi niewyczerpane źródło inspiracji zarówno dla Batesa, jak i Eldha. Inspiracja ta znajduje swoje ujście również na nowym albumie, zatytułowanym The Study Of Touch, gdzie utwór “Passport” został zagrany z należytym szacunkiem, wrażliwością i niekłamaną radością. Utwór Parkera otoczony jest kompozycjami Batesa. Niektóre z nich, takie jak “Senza Bitterness”, “Sadness All The Way Down”, czy “We Are Not Lost, We Are Simply Finding Our Way” stały się flagowymi pozycjami w repertuarze Belovèd, stale przekształcanymi przez trio improwizatorów. The Study Of Touch ukazuje pełnię kompozytorskich i aranżerskich umiejętności Django Batesa oraz jego niezwykle swobodny, a zarazem wirtuozerski zmysł do melodii. Treściwy, perkusyjny styl gry Pettera Eldha napędza muzykę, a bogata gra Petera Bruuna nadaje jej niemal obrazowy charakter. Grupa Belovèd wypracowała swoje własne, łatwo rozpoznawalne brzmienie, co jest nieocenioną wartością na tłocznej scenie triów fortepianowych. Album The Study of Touch został nagrany w Rainbow Studio w czerwcu 2016 roku. Producentem krążka jest Manfred Eicher."

Więcej informacji o festiwalu: https://www.facebook.com/warsawsummerjazzdays/