Gutek nie odżegnuje się od reggae kojarzonego z Indios Bravos, czego dowodami są: „Nie mam” czy „Król złoty”. Także „Góra Dół” i „Ogniwa” przyjemnie bujają, przy czym wibracje te podszyto elektroniką. Artysta robi jednak na płycie wiele, by nie zatrzymać się przy łatce muzyka reggae. A przynajmniej, by pokazać szeroki wachlarz swoich muzycznych horyzontów. Takie kompozycje jak „Dobrze wiem co czujesz” z elektroniką i gitarą są skuteczną odpowiedzią w tej kwestii.

Nie brakuje rockowego pazura. Przesiąka nim (a także zabawami filtrami głosu) choćby tytułowa kompozycja. Bas i perkusja stoją w centrum „Ratunkowego koła”. Warto się zatrzymać przy bardzo ładnym „Wschodnim wietrze”. Są też piosenki niby niepozorne, ale paradoksalnie dzieje się tam nadzwyczaj sporo. W swingującym „Co noc” roi się od smaczków aranżacyjnych. Tu gitara akustyczna, tam dęciak, fortepian, solówka gitarowa. Sporo tego.

Stan rzeczy jest taki, że „Stan rzeczy” to skuteczna ucieczka od szufladkowania. Wraz ze swoim zespołem Gutek próbuje sięgać po rzeczy z różnych szuflad, łączyć je i wychodzi mu to bardzo dobrze. Rezultat więc z pożytkiem nie tylko dla artysty, ale i dla odbiorcy.