Tzw. linia otwocka to jedna z najciekawszych linii kolejowych w Polsce. Przed wojną łączyła Warszawę z podmiejskimi (od 1951 roku w granicach Warszawy), letniskowymi miejscowościami takimi jak Radość, Międzylesie czy Falenica. Stacje kolejowe na tym szlaku charakteryzują się wyjątkową architekturą, zaś świat wzdłuż linii jest nieco nierealny i pełen starych, drewnianych domków letniskowych, zapomnianych, żydowskich cmentarzy i uliczek, kojarzy się też z wyjazdami letniskowymi nad rzekę Świder.

Muzyka, jaką Oranżada zilustrowała wyimaginowaną podróż kolejową z Otwocka do Wawra to instrumentalny miks jazzu, rocka, folku, dubu i muzyki żydowskiej. Każdy z utworów odpowiada jednej stacji kolejowej z linii otwockiej. Muzykom Oranżady udało się świetnie oddać oniryczny, nieco marzycielski nastrój podróży pociągiem, a jednocześnie wpleść w to elementy muzyczne kojarzące się poszczególnymi miejscami. Świetnie słychać to w "Falenicy", w której wykorzystane zostały elementy muzyki żydowskiej  bądź w "Radości" utrzymanej w optymistycznym, bujającym nastroju. Co ważne, te 10 utworów tworzy zgrabną układankę, idealnie pasujące do siebie puzzle. Całość rozsypałaby się, gdyby usunąć choć jeden z elementów.

Jest to płyta, która przypadnie do gustu nie tylko bywalcom opisanych na płycie okolic, ale tez wszystkim miłośnikom inteligentnej, pobudzającej wyobraźnię muzyki. Szkoda tylko, iż tak świetne kompozycje usłyszy zapewne niewielu słuchaczy.

Płytę można nabyć TUTAJ.