IRA - "Jutro"
Po pięciu latach fonograficznej ciszy grupa IRA powróciła z nowym albumem "Jutro"
Wytwórnia: Agora Muzyka
Rok wydania: 2021
Można traktować zespół IRA jako legendę polskiego rocka. Można też traktować jako dostarczyciela utworów przyjaznych radiu. Zwłaszcza w ostatnich kilkunastu latach. I to w dwóch rodzajach: ballada lub odpowiednio stępiony, przebojowy rock. Kompozycje z obu tych szuflad mogą wzbudzić niezadowolenie u zatwardziałych fanów rocka, także osób z rozrzewnieniem wspominających „Mój dom”. Ale przyjemnie umilą (trzymajmy się tej wersji) czas panu Zdzisławowi w fabryce, pani Jadwidze w osiedlowym sklepie, rodzinie jadącej na wakacje. Niezbyt inwazyjnie. Może zdarzają się wtedy sytuacje, gdy ktoś zarzuci uwagą: „Ale łupią na tych gitarach”.
Czy droga obrana przez zespół może się nie podobać? Tak. Czy można ją zrozumieć? Tak. By być popularnym i granym zazwyczaj trzeba się dostosować. Nowa płyta (dwunasta, pierwsza od pięciu lat) ma zadowolić rockowych fanów i dostarczyć melodyjnych piosenek z wpadającym ucho refrenem, kandydatów do grania w stacjach radiowych. Oczywiście głos Artura Gadowskiego trudno pomylić z jakimkolwiek innym.
Jest co najmniej kilka utworów z półki „radio friendly”. Power ballada „W górę patrz” w sumie wywiązała się z przeznaczonej funkcji w zeszłym roku. Poza tym porcja ballad o miłości („Planety”, „Zimowa”) oraz domieszka kompozycji ze starannie przytępionym pazurem („Chciałbym”, „Zgubieni”), skocznie przebojowych („Za późno już”). Zadbano o dawkę patosu. „Piękny kraj” stara się być takim właśnie zakończeniem albumu. Czasami dołożono smyczki jak w „Zgubionych”. Ale są momenty, w których IRA przypomina słuchaczom i sobie, że może i potrafi podostrzyć, a w tekstach przejawiać zapędy do tematów społecznych, politycznych. Dla fanów rockowego oblicza przeznaczono „Nienawiść” czy „Nowy świat”.
„Jutro” w moim odczuciu to próba zadowolenia każdego, która sprawia wrażenie stania w rozkroku. Efekt? Przeciętny. Sposób na jakiś sukces? Może. Piosenki wpadające w ucho? Tak. Zapamiętywane na dłużej niż kilka tygodni? Z tym może być ciężko. Ale w takim przypadku można zacytować słowa z „W górę patrz”, które o dziwo nie są autorstwa Paolo Coelho: „Tacy, którzy się nie mylą nie robią nic”.