- Od wydania albumu „Absence” minęło pół roku. Czy po wielokrotnym jej przesłuchaniu zmieniłbyś coś na tej płycie?

- Myślę, że nie. Jest to jedyna płyta Blindead, którą słucham bardzo często i z przyjemności, a nie z obowiązku. Jest to produkt na tyle fajnie wyprodukowani i zagrany, tak fajnie tam wszystko współgra ze sobą, że jestem bardzo z tego albumu zadowolony.

- „Absence” to płyta bardzo „filmowa”. Czy nie kusiło Was, aby na jej podstawie na przykład zrealizować film?

- Zgadza się, jest utrzymana w takim klimacie. Mam podobne odczucia. Film – niekoniecznie, ale miałem inny pomysł. Otóż nie wiem, czy uda się to zrobić, ale chciałbym przenieść ten album do teatru, z zespołem grającym „na żywo”. Miałoby to być coś w rodzaju performance’u z ruchem, mową ciała. Niestety, przygotowanie takiego przedstawienia nie jest sprawą łatwą. Potrzeba wielu przygotowań i rozmów. Może kiedyś uda się coś takiego zrobić?

- Od kilku lat występujesz też w teatrze. Jak to się zaczęło?

- Bodajże w 2009 roku, gdy występowałem w zespole Antigama, z gitarzystą Sebastianem Rokickim skontaktował się reżyser Marcin Liber. Okazało się, że jest fanem tego zespołu oraz ekstremalnych dźwięków i zaproponował nam zrobienie soundtracku do jego przedstawienia, które miało być wystawione w Muzeum Powstania Warszawskiego. Wzięliśmy udział w tym projekcie i wyśmienicie się bawiliśmy. W ubiegłym roku Marcin skontaktował się ze mną, gdyż potrzebował silnego głosu do „Antygony” w jego reżyserii. Wcielam się tam w postać Tanatosa czyli boga śmierci i dużo krzyczę na innych (śmiech). Jakiś czas później pojawił się pomysł, by wykorzystać moją skromną osobę w przedstawieniu „Koniec To Nie My” w warszawskim Teatrze Studio. Jeszcze ostatnio mieliśmy „czytanie” w Teatrze Polskim we Wrocławiu w takim jednorazowym projekcie muzycznym związanym z obecną sytuacją na Ukrainie. Wraz z przyjaciółmi przygotowaliśmy sporo fajnych dźwięków, ale niestety chyba nie będzie to kontynuowane. 

- Co daje Tobie, jako wokaliście rockowemu, gra w teatrze?

- Przede wszystkim pewien rodzaj doświadczenia, które zostaje w głowie. Poza tym występuję dla trochę innej publiczności niż na koncertach. Innej z tej racji, że w teatrze ludzie zachowują się inaczej niż na koncertach rockowych. W teatrze jest większe skupienie, jest przede wszystkim cisza na widowni. Przygotowując się do „Antygony” miałem przyjemność współpracować z osobami przygotowującymi chóry. Ja nigdy się nie uczyłem śpiewu, więc te wszystkie śpiewy w innym klimacie były też dla mnie nowym doświadczeniem. Mieliśmy próby niemal codziennie przez dwa miesiące. Gdzieś to zostało w mojej głowie.

- Promując „Absence” zagraliście trwającą miesiąc trasę po Europie w ramach której byliście gościem norweskiej formacji Leprous. Jakie było przyjęcie Waszej muzyki przez zagranicznych fanów?

- Bardzo dobre. Wróciliśmy z tej trasy naładowani bardzo pozytywną energią. Były koncerty, które nie były wyjątkowe, na które przychodziło po 40-50 osób. No, ale trudno, zdarzają się i takie występy. Ale znacznie więcej było momentów jaśniejszych, gdy frekwencja wahała się od 300 do 400 osób, co było bardzo miłe. A jeszcze bardziej miłe było to, że ludzie, którzy nie znali naszej muzyki i przyszli na koncerty dla gwiazdy wieczoru czyli Leprous, nie szczędzili nam po naszych występach ciepłych słów i kupowali nasze płyty. Więc wydaje mi się, że będzie trzeba tam wrócić (śmiech). I już powoli planujemy europejską trasę na koniec tego roku.

- Co według Ciebie jest takiego w muzyce Blindead, co spodobało się zagranicznej publiczności, która nie miała wcześniej okazji Was słyszeć?

-  Może jest moda na Polskę? (śmiech). Wiesz, ciężko jest mi powiedzieć. Na pewno na koncertach zawsze staramy się wypadać jak najlepiej. Zawsze jesteśmy dobrze przygotowani do występów na żywo. Nasze koncerty są wzbogacone o wizualizacje, dzięki czemu tworzy się specyficzny klimat podczas naszych występów. Do tego my zatapiamy się w dźwiękach i mocno przeżywamy każdy koncert. Może jakaś niewidoczna siła wędruje między widownią a sceną? Myślę, że najlepiej zapamiętuje się koncerty, podczas których widz ma taki niewidzialny kontakt z zespołem. Każdy z nas jest miłośnikiem muzyki, co powoduje, że staramy się prezentować naszą twórczość najlepiej, jak tylko potrafimy.

- A może jest to też kwestia pewnej egzotyki dla fanów z zachodniej czy południowej Europy. Oto przyjeżdża grupa z Polski i gra koncert przed gwiazdą wieczoru…

- Myślę, że coś w tym jest. Co prawda uważam, że nie jest to już może egzotyka, jak mogłoby to być jeszcze 5 czy 10 lat temu, ale na pewno ci ludzie są ciekawi grupy z Polski. W końcu niewiele zespołów z naszego kraju gra takie trasy po Europie. I rzeczywiście, wiele osób, z którymi rozmawialiśmy po koncertach mówiło nam, że przyszło na Leprous, ale byli ciekawi co to za zespół z Polski gra przed grupą z Norwegii. I bardzo im się podobało.

- Na pewno myślicie już o kolejnej płycie studyjnej. Czy masz już jakieś plany, o czym chcesz na niej zaśpiewać?

- Tak, zespół już zaczyna pracować nad następcą „Absence”. Pojawiają się już pewne zarysy i szkice nowych kompozycji. Przedyskutowałem z kolegami z Blindead temat tej płyty i już mniej więcej wiem, co będzie jej wiodącym tematem. Interesuje mnie temat utopii oraz silnego człowieka, więc najprawdopodobniej o tym właśnie będą moje teksty na kolejnej płycie Blindead. Mam wrażenie, że nie będzie aż tak mrocznie i dołująco jak na dwóch ostatnich albumach naszego zespołu. Od strony muzycznej natomiast, chcielibyśmy nagrać album szybszy i bardziej energiczny niż „Absence”. Album ukaże się najprawdopodobniej w przyszłym roku.

- Ale zanim przystąpicie do nagrywania nowego albumu, macie w planie jeszcze jedno wydawnictwo…

- Zgadza się. 29 czerwca zagramy koncert w Radiu Gdańsk. Będzie to występ akustyczny, jak i normalny, elektryczny. Chcemy wydać album koncertowy z zapisem tego koncertu. W związku z tym, że chcemy wydać ten album poza wytwórnią Mystic, założyliśmy profil na portalu Wspieram.to. Dzięki temu będziemy mogli zebrać finanse na realizację tego projektu. Premiera wydawnictwa jest zaplanowana wstępnie na późne lato bądź wczesną jesień tego roku.

- Dziękuję za wywiad.

Foto: Grzegorz Szklarek