- Częstotliwość wydawania albumów Varius Manx w ostatnich 15 latach wyraźnie spadła. Na nową płytę "ENT" czekaliśmy 7 lat, podobnie jak na poprzedni krążek „Eli”. Jakie są przyczyny tak długich przerw między premierami Waszych albumów?

- RJ: Sztuka to nie taśma produkcyjna. Nie ma na ten stan jakiejś przyczyny lub reguł i zasad. Raz jest tak, raz inaczej. To jest wypadkowa potrzeb, odczuć.

- "ENT” to jednocześnie pierwszy album Varius Manx nagrany z Kasią Stankiewicz od 21 lat. Jak doszło do Waszej ponownej współpracy?

- KS: Wydarzyło się to 3 lata temu, kiedy zespół planował obchody 25-lecia istnienia. Zapytali czy nie chciałabym zagrać ośmiu koncertów i na tym miało się skończyć. Ale trasa cieszyła się ogromnym powodzeniem i przyniosła ze sobą kolejne sukcesy. Dlatego gramy wspólnie kolejny sezon, bardzo to szanując. 

- Czy traktujecie ten album jako rozpoczęcie nowego etapu w działalności zespołu, a jednocześnie ciąg dalszy Waszej wzajemnej współpracy zakończonej w 2000 roku?

- RJ: Trudno mieć odczucie rozpoczęcia nowego etapu, jeśli zespół istnienie prawie 30 lat na rynku . To jest ciąg dalszy wspaniałej przygody Varius Manx z Kasią. Życie ciągle nas zaskakuje, wszyscy jesteśmy starsi, dojrzalsi i stąd w jakimś sensie jest inaczej, doroślej, co nie znaczy że poważniej (śmiech).

- Tytuł płyty odnosi się do Entów czyli istot z Mitologii Śródziemia stworzonej przez Tolkiena. Panie Robercie, skąd pomysł na "ENT"?

- RJ: Zainspirowałem się mitologią Tolkiena. Baśniowym postaciami, które przenoszą nas w przestrzeń nierealną. Enty czynią dobro ratując las i kojarzą nam się z przyrodą, naturą, ze wszystkim co najpiękniejsze i bez czego nie  jesteśmy w stanie istnieć.

- Czy "ENT" można traktować jako tzw. concept album bądź zamkniętą całość? Tytuł płyty, jej poligrafia, teksty, nostalgiczna muzyka – wszystko wydaje się być powiązane ze sobą…

 - RJ: Tak wszystko na płycie jest bardzo spójne i wszystko zaczęło się od tytułu „ENT”. Piękne teksty Kasi, sesja zdjęciowa, grafika , animacje na koncertach. Wszystko jest spójne i utrzymane w stylizacji baśniowej.

-  Pani Kasiu, jednym z atutów tego albumu są teksty bardzo poetyckie Pani autorstwa. Skąd czerpała Pani inspiracje do ich napisania?

- KS: Tytuł płyty znacząco wpłynął na treść i brzmienie płyty. Dużo wtedy czytałam o przyrodzie, o tym jak zwierzęta i przyroda porozumiewają się ze sobą. Wyjechałam do Świeradowa Zdroju, dużo czasu spędzałam w ciszy, blisko natury. W takich okolicznościach nie sposób nie usłyszeć treści, które dobijają się do ciebie.

- Z Varius Manx nagrała Pani trzy albumy i na właśnie na nowej płycie, po raz pierwszy, niemal wszystkie teksty (dwanaście z trzynastu) są Pani autorstwa. Jak to się stało, że tym razem zmonopolizowała Pani etat „Naczelnej Tekściarki Varius Manx”?

- KS: To się nie stało, to była praca. Długoletnia, czasami żmudna, ale chciałam ją wykonać. Wszystkie doświadczenia poprzedzające tę płytę sprawiły, że byłam gotowa stworzyć taką treść. Tak samo jak to, co dzieje się obecnie, przygotowuje mnie na treści, które są przede mną. W przeciwieństwie do czasów mojego debiutu, dziś uwielbiam pisać. Słowo stało się dla mnie tak samo ważne jak samo śpiewanie. 

- Po odejściu z Varius Manx w 2000 roku nagrała Pani kilka albumów solowych, w tym wręcz fenomenalną płytę "Lucy & The Loop”. Czy doświadczenia zebrane podczas tych kilkunastu lat solowej kariery przydały się podczas pracy nad "ENT"? Jakie to było uczucie znowu pracować z zespołem? 

- KS: To miłe uczucie móc po latach poszukiwań wejść na bezpieczne terytorium, które znasz i na którym praca rozkłada się na cały zespół, a nie tylko na ciebie. To są dwie niezależne drogi, które, jak się okazało, doskonale przeplotły się w moim życiu. 

- Niespodzianką na "ENT" jest nowa akustyczna wersja utworu „Piosenka Księżycowa”, który Varius Manx nagrał na album "Emu" z 1994 roku. Dlaczego zdecydowaliście się na ponowną rejestrację akurat tej piosenki i zamieszczenie jej na limitowanej edycji nowego wydawnictwa?

- RJ: Jest to jedna z  piosenek w naszej twórczości, o których się nie zapomina. Chcieliśmy jeden ze starych utworów pokazać po latach w nowej wersji. Taką odczuwaliśmy potrzebę artystyczną 

- W przyszłym roku Varius Manx będzie obchodził 30 urodziny. Panie Robercie, jak w Pana ocenie wygląda bilans zysków i strat na koncie zespołu?

- RJ: Varius Manx jest moim dzieckiem, które prawie 30 lat temu powołałem do życia tworząc skład muzyków jak i kompozycji, ale przez wszystkie lata tworzyliśmy go wspólnie z muzykami i wokalistkami Varius Manx. To praca zespołowa. Udało nam się osiągnąć olbrzymi sukce , o jakim nie marzyliśmy czyli plan został osiągnięty. Ale tak jak w życiu były chwile piękne i trudne. Wszystko przechodzimy i trzymamy się razem, stacje radiowe nas grają, fani słuchają i to jest nasz sukces, za to jesteśmy wdzięczni losowi. Po tylu latach istnienia na rynku nie mamy wielkich oczekiwań. Najważniejszy jest wciąż dla nas odbiorca, bo nie tworzymy z myślą do szuflady .

- Choć od premiery "ENT" minęło dopiero 5 miesięcy, nie może nie paść pytanie o kolejną płytę Varius Manx. Czy w Pana głowie kiełkują już gdzieś pomysły na nowe nagrania, które, miejmy nadzieję, ukażą się szybciej niż za 7 lat?

- RJ: (śmiech) Nie myślimy jeszcze o następnej płycie. Obecnie promujemy płytę „ENT” podczas trasy koncertowej po filharmoniach i klubach. A ja kompozytorsko skupiam się na tworzeniu muzyki filmowej , która jest moją największą pasją.

- Dziękuję za wywiad.